یکی از تجربه های مشترک همه ی ما در عکاسی، چه آماتور، چه حرفه ای اینه که تصویری که با چشم غیر مسلح می بینیم خیلی جذاب تر و زنده تر از تصویریه که از طریق دوربین هامون می گیریم. خب البته طبیعیه که چشمان ما حتی از پیشرفته ترین دوربین های عکاسی نیز پیچیده ترند.
چشمان ما با شدیدترین نورها خود را وفق می دهد و بسیار دقیق تر از هر دوربینی رنگ ها و جزئیات را به مغز می فرستد.
با متد عکاسی HDR شما می توانایی جذابیت و زندگی فوق العاده ای که پر از جزئیات و نورهای مختلف است به ارمغان بیاورید. در ادامه شما دو عکس را مشاهده می کنید که یکی به صورت معمولی و دومی با تکنیک HDR گرفته شده است.
HDR مخفف عبارت High Dynamic Range یا دامنه بالای گستره دینامیکی است. این متد عکاسی ترکیبی از سه الی ۷ عکس مشابه از یک منظره است که با نوردهی های متفاوت گرفته شده است. این عکس ها در نهایت با ترکیب شدن تشکیل یک عکس HDR را می دهد که پر از جزئیات و نورهای زنده است. در ادامه ۷ عکس متفاوت و عکس نهایی از یک منظره را مشاهده می کنید.
چه وقت هایی می توان از HDR استفاده نمود؟
- مناظر طبیعی
- معماری و تجاری
- همه ی تصاویر داخلی
- بعضی از عکس های مراسم عروسی
- حیات وحش (حیوانات ساکن و ثابت باشند)
- عکاسی در شب
چگونه عکس HDR بگیرم؟
فرایند عکاسی HDR را می توان به صورت دستی هفت عکس (با استفاده از مود AEB یا auto exposure bracketing) گرفت و با نرم افزار های کامپیوتری ترکیب نمود.
در دوربین های جدید اما این امکان به صورت اتوماتیک وجود دارد و بسیاری از دوربین های عکاسی (و حتی گوشی های تلفن همراه) مود HDR را پشتیبانی می کنند.
یک نکته هنگام کار با این مود اهمیت دارد؛ در این مود دوربین کل فرایند گرفتن چندین عکس و ترکیب آنها را به صورت خود کار انجام می دهد و برای گرفتن یک عکس مطلوب توسط این مد باید دوربین ثابت باشد و به همین خاطر معمولا بدون سه پایه عکس های HDR خوبی نمی توان گرفت.
