ترکیببندی ضعیف میتواند یک سوژه فوقالعاده را بسیار معمولی نشان دهد، از طرفی با یک ترکیببندی خوب میتوانید از سوژهای معمولی یک عکس فوقالعاده بسازید. از این رو آشنایی با تکنیکهای فنی در عکاسی حتی اگر با دوربینهای موبایل عکس میگیرید باعث میشود از گرفتن و تماشای عکسهایتان بیشتر لذت ببرید.
در این مطلب قصد داریم شما را با پنج قانون ساده از ده قانون کاربردی ترکیببندی آشنا کنیم (۵ قانون دیگر در بخش دوم مطلب). لازم نیست که تمام این قانونها را برای ثبت یک عکس رعایت کنید، فقط کافیست کمی تمرین کنید تا یاد بگیرید در چه موقعیتی از چه قانونی باید استفاده کرد تا به بهترین نتیجه ممکن رسید.
۱)صحنه را سادهتر کنید.
وقتی صحنهای را با چشمانتان به طور مستقیم میبینید، مغز شما به طور خودکار سوژههای اصلی را شناسایی کرده و توجه شما را روی آنها متمرکز میکند. در حالی که دوربین نمیتواند بین سوژههای موجود در یک صحنه تمایز قائل شود و تمام سوژهها را با جزئیات کامل ثبت میکند. نتیجه عکسهای شلوغی است که بیننده به سرعت از دیدن آن خسته میشود.
آنچه که برای این قانون نیاز دارید: سوژهی خود را انتخاب کنید، سپس فاصله کانونی یا زاویه دید دوربین را به شکلی تنظیم کنید که سوژهی مورد نظر در مرکز توجه قرار گیرد. هنگام گرفتن عکس، نمیتوانید تمام اشیاء دیگر را از کادر خارج کنید بنابراین آنها را طوری در کادر بگذارید تا پسزمینه یا بخشی از داستان سوژه اصلی شما شوند. سیلوئتها(ضد نور)، بافتها و الگوها( طرحها) ابزار مناسبی برای ایجاد تمایز سوژه اصلی با سایر اشیای داخل کادر بوده و به شما در ساخت یک ترکیببندی ساده کمک زیادی میکنند.
۲) کادر را پر کنید.
عکاسی از مناظر وسیع و تشخیص اینکه چقدر از وسعت منظره در کادر باشد و یا چه مقدار زوم کنید کار سختی است. در واقع داشتن مساحتی وسیع و خالی یکی از اشتباهات متداول ترکیببندی است. این کار سوژهی شما را کوچکتر از آنچه که هست نشان میدهد و بیننده را در تشخیص مقیاس، اندازه و اهمیت سوژه دچار ابهام میکند.
برای جلوگیری از این مشکل بهتر است آنقدر زوم کنید تا کادر پر شود و یا در صورت امکان به سوژه نزدیکتر شوید.
۳) افقی و عمودی، هر دو را امتحان کنید.
عکسها را به صورت عمودی ثبت کنیم و یا افقی؟ گرچه در تمام موقعیتها گرفتن عکس به صورت افقی سادهترین کار ممکن است ولی سعی کنید نسبت عمودی را هم در شرایط مختلف امتحان کنید. برای افزایش مهارت خود در ترکیببندی، موقعیت خود را نسبت به سوژه تنظیم کنید یا به قدری زوم کنید تا سوژه در بهترین حالت یک کادر عمودی قرار گیرد. بعدا میتوانید با برش افقی یا عمودی عکس نتیجه دلخواه خود را به دست آورید.
در دنیای واقعی باید بسیار خوش شانس باشید تا ابعاد سوژه با ابعاد و نسبت حسگر دوربین شما متناسب باشد. عکس را به نسبت ابعاد ۱۶:۹ برش دهید تا جلوه صفحات عریض (Wide Screen) را داشته باشد یا با برش مربعی آن را برای انتشار در شبکههای اجتماعی مختلف آماده کنید.
۴) از قرار دادن عکس در وسط کادر خودداری کنید.
قرار دادن سوژه در وسط کادر عکس شما را یکنواخت کرده و بیننده را به سرعت از تماشای عکس خسته میکند، برای جلوگیری از این مشکل، از قانون یک سوم استفاده کنید. طول و عرض عکس را با خطوطی فرضی به سه قسمت مساوی تقسیم کنید، از برخورد این خطوط فرضی چهار نقطه ایجاد میشود که به نقاط طلایی مشهور هستند. سوژه خود را متناسب با موقعیت آن نسبت به صحنه روی یکی از این نقاط یا خطوط فرضی قرار دهید.
سوژه را از مرکز کادر خارج کنید، و سعی کنید آن را همتراز با سایر سوژههای برجسته موجود در صحنه مانند رنگها، نورها، اشیا و خطوط در یکی از مناطق طلایی کادر قرار دهید. قرار دادن سوژهی در نقاط طلایی کمک میکند تا عکسی حرفهایتر ثبت کنید.
۵) با خطوط هدایتکننده دید را به سمت سوژه خود بکشانید.
در یک عکس ضعیف بیننده مطمئن نیست در تصویر باید به چه چیزی بیشتر توجه کند. او چشمان خود را همه جای تصویر میگرداند تا سوژه اصلی را بیابد در این میان میتوان با استفاده از خطوط هدایتگر حرکت چشم بیننده را روی عکس کنترل کرد.
در یک عکس خطوط باعث درک عمق تصویر شده و حس سه بعدی را در بیننده ایجاد میکنند. وجود خطوط منحنی درست، چشم شما را در حول کادر چرخانده و آن را به سمت سوژهی اصلی میبرد. خطوط در هر جایی وجود دارند برای مثال در دیوارها، حصارها، جادهها، ساختمانها و سیمهای تلفن. خطوط هدایتگر حتی میتوانند فرضی باشند مانند جهت نگاه یک فرد به سمتی خاص.
این پست ادامه دارد…