لحن و احساس این اثر، امید را به نمایش می‌گذارد. به نظر می‌آید ونگوگ خواسته نشان‌ دهد که حتی با وجود چنین شب تاریکی باز هم می‌توان به نوری که از پنجره خانه‌ها می‌تابد دل بست. در این شاهکار ونگوگ، ضربه‌های خاص و ضخیم قلم‌مو مشخص است بوده و به نظر می‌رسد او به شکلی شدید و سریع از قلم‌موی خود استفاده کرده‌ است. او منظره را به سبک خود و با رنگ‌های شاد و زنده پست مدرنیسم نقاشی می‌کرد. هنرمند در سبک پست امپرسیونیست برای نشان دادن احساسات و حرکات، از رنگ‌ها و شکل‌های رسا، بدون هیچ محدودیتی استفاده می‌کند. قلم‌موی رها شده روی صفحه و به کارگیری رنگ‌های روشن و افراطی از ویژه‌گی‌های شناخته شده‌ی این سبک است.